میزان نیاز سالانه کشور به قند و شکر حدود 2/2 میلیون تن است. حدود 1/5 میلیون تن شکر از محل تولید داخل تأمین می شود که حدود نیمی از آن یعنی 750 هزار تن از طریق کشت چغندر قند با سطح زیر کشت حدود 100 هزار هکتار(متوسط عملکرد 53 تن در هکتار و عیار قند 16/5) تولید می شود. یکی از بزرگترین مشکلات زراعت چغندر قند، تنش‌های زیستی آن شامل آفات، بیماری‌ها و علف‌های هرز است که باعث افت عملکرد و عیار قند می‌شود. کنترل این عوامل تنش‌زا به ویژه از طریق استفاده گسترده از آفت‌کش‌ها، هزینه‌های زیادی را به کشاورزان وارد می‌کند. با این وجود، به طور متوسط آفات چغندر قند هر ساله حدود 20 درصد تولید را از بین می‌برند و خسارت علف‌های هرز، نیز حدود 30 درصد است. با تولید ارقام مقاوم به علف‌کش می‌توان حفاظت بسیار آسان و کاملی بر علیه خسارت علف‌های هرز به وجود آورد. در صورت تولید و استفاده کامل از ارقام تراریخته مقاوم به علف‌کش و آفات پروانه‌ای و سخت‌بالپوش، خسارت این عوامل به صفر خواهد رسید. دراین راستا پژوهشکده با استفاده از راهبرد کارامدسازی، اقدام  به اجرای برنامه تولید ارقام چغندرقند مقاوم به علفکش و آفات نموده است.